Opis
System szkoleniowy inteligentnej sieci opracowany przez De Lorenzo można podzielić na osiem podsystemów, z których każdy składa się z kilku modułów. Pierwsze cztery podsystemy to symulacje źródeł energii; pierwszy z nich to główne źródło zasilania sieci z trójfazową jednostką zasilającą, która reprezentuje elektrownię węglową.
Pozostałe trzy podsystemy odpowiadają alternatywnym źródłom energii: wiatrowej, wodnej i słonecznej. Symulacja elektrowni wiatrowej jest wykonana z trójfazowym silnikiem indukcyjnym działającym jako generator, podczas gdy symulacja elektrowni wodnej jest wykonana z trójfazową maszyną synchroniczną, dodatkowo z modułem przekaźnika synchronizującego generator, aby umożliwić podłączenie do sieci. Wreszcie, część systemu wykorzystująca energię słoneczną jest generowana za pomocą panelu słonecznego i czterech ściemnianych lamp symulujących słońce, które są podłączone do modułu falownika, który umożliwia przesyłanie wytworzonej energii do sieci.
Piąty podsystem w inteligentnej sieci składa się z modułów do ochrony przed awariami; moduły te to przekaźnik zarządzający zasilaczem, który mierzy w czasie rzeczywistym napięcia i prądy w celu wykrycia usterek w sieci oraz cztery wyłączniki mocy sterowane przez poprzedni moduł w celu odłączenia uszkodzonych linii.
Szósty podsystem odnosi się do modułów pomiarowych; ma trzy mierniki maksymalnego zapotrzebowania, które mierzą napięcia AC, prądy, częstotliwości, moc czynną, moc bierną, moc pozorną, współczynnik mocy i THD dla każdej z trzech dostępnych faz w sieci oraz dwie cyfrowe jednostki pomiarowe energii elektrycznej, które oprócz pomiarów takich samych jak w poprzednim module, dokonują pomiarów napięcia DC, prądu, mocy i energii.
Siódmy podsystem służy do kontroli współczynnika mocy i składa się z dwóch modułów, z których pierwszy to przełączana bateria kondensatorów z czterema różnymi wartościami kondensatorów, a drugi to regulator mocy biernej, który aktywuje kondensatory poprzedniego modułu w celu dokonania korekty współczynnika mocy.
Ostatni podsystem składa się z elementów pasywnych; trzech modułów z różnymi rodzajami obciążeń (pojemnościowe, indukcyjne, rezystancyjne), które symulują obciążenia w domu lub fabryce oraz dwóch modułów z impedancjami symulującymi straty generowane w liniach przesyłowych, w szczególności w liniach o długości 110 i 360 km.
Oprogramowanie SCADA umożliwia gromadzenie i przechowywanie danych pochodzących z przyrządów pomiarowych oraz sterowanie siłownikami w celu „inteligentnego” zarządzania całym systemem elektrycznym. Oprogramowanie SCADA może być również dostarczone na żądanie w wersji OPEN, dzięki czemu nauczyciel może wdrożyć własny projekt i wybrać tryby i procedury wizualizacji parametrów i sterowania siłownikami.
Opisany powyżej system stanowi podstawową konfigurację naszego laboratorium (DL SGWD).
Opcjonalnie możliwe jest również dodanie dodatkowego systemu wytwarzania energii wiatrowej na małą skalę, z prawdziwą turbiną wiatrową podłączoną do modułu falownika, aby umożliwić podłączenie do sieci.