PL 
EN 
Opis
P6.2.6.2 Rezonans spinu elektronowego w DPPH – określanie pola magnetycznego w funkcji częstotliwości rezonansu
P6.2.6.3 Rezonansowa absorpcja w biernym obwodzie oscylatora RF.
Moment magnetyczny elektronu niesparowanego z całkowitym momentem orbitalnym j w polu magnetycznym przyjmuje dyskretne stany energii
| Em = −g j ⋅ µB ⋅ m ⋅ B where m = − j , − j + 1,K, j |
| µB = 9.274 ⋅ 10−24 |
Gdy wysokoczęstotliwościowe pole magnetyczne o częstotliwości n jest przyłożone prostopadle do pierwszego pola magnetycznego, wzbudza przejścia pomiędzy sąsiednimi stanami energii gdy spełnią warunek rezonansowy
| h · v = Em+1 – Em |
| h: stała Planck’a |
Fakt ten jest podstawą elektronowego rezonansu spinowego, w którym sygnał rezonansowy jest wykrywany za pomocą technologii o częstotliwościach radiowych. Elektrony mogą być często uważane za wolne elektrony. Współczynnik g wtedy odbiega tylko nieznacznie od wartości dla wolnych elektronów (g = 2.0023) i częstotliwość rezonansowa n w polu magnetycznym 1 mT wynosi ok. 27.8 MHz.
Rzeczywistym celem elektronowego rezonansu spinowego jest zbadanie wewnętrznych pól magnetycznych badanej próbki, które są generowane przez momenty magnetyczne sąsiadujących elektronów i jądra.
Doświadczenie P6.2.6.2 weryfikuje elektronowy rezonans spinowy w dwufenylopikrylohydrazylu (DPPH). DPPH jest rodnikiem, w którym wolne elektrony są obecne w atomach azotu. W doświadczeniu, pole magnetyczne B spełniające warunek rezonansowy, można ustawić częstotliwość rezonansową n w ciągłym zakresie od 13 do 130 MHz. Celem analizy jest wyznaczenie współczynnika g.
Celem doświadczenia P6.2.6.3 jest weryfikacja absorpcji rezonansowej za pomocą pasywnego układu oscylatora.
